bij het graf van Rachel
LXXIII
IN BETHLEHEM, IN HET HUIS VAN EEN BOER
EN IN DE GROT VAN DE GEBOORTE
73.1
Maria Valtorta:
'Een stenige, stoffige, vlakke weg, gedroogd door de zomerzon.
Hij loopt verder tussen krachtige olijfbomen, allemaal beladen met net gevormde olijven.
Op de grond, op de onbetreden plaatsen, nog steeds een laagje van de kleine olijfbloemetjes
die na de bevruchting zijn gevallen.
Jezus wandelt met het drietal in één rij op de berm van de weg,
waar de schaduw van de olijf-bomen het gras nog groen heeft gehouden
en er dus minder stof is.
De weg maakt een haakse bocht,
waarna hij lichtjes stijgt naar een grote, hoefijzervormige vallei,
waarin talloze huizen en huisjes verspreid liggen om een klein stadje te vormen.
Precies waar de weg buigt,
staat een kubusvormige constructie met daarboven een lage koepel.
Helemaal afgesloten, alsof het gebouw verlaten is.
"Kijk daar, het graf van Rachel!" zegt Simon.
"Dan zijn we er bijna!
Zullen we meteen de stad ingaan?"
"Nee, Judas.
Eerst zal Ik jullie een plek tonen... daarna gaan we de stad in.
En aangezien het nog steeds een heldere dag en een maanverlichte avond is,
zullen we met de bevolking kunnen praten... als ze willen luisteren."
"Wil Jij dat ze niet naar Jou luisteren?"
Reacties
Een reactie posten