Lazarus na zegen lief, Judas arrogant
-Judas (Leonardo da V.)-
206.15
Maria Valtorta:
'Lazarus feliciteert Jezus.
Hij zegt: "O! Het spijt me dat je weggaat.
Maar ik ben gelukkiger dan als ik Je eergisteren had zien gaan!"
"Waarom, Lazarus?"
"Omdat Je er zo verdrietig en moe uitzag. Je sprak niet, glimlachte weinig...
Gisteren en vandaag ben Je teruggekomen, mijn heilige en lieve Meester,
en dat geeft me zoveel vreugde..."
"Dat was Ik ook toen Ik zweeg..."
"Dat was Je. Maar Jij bent sereniteit/vrede/rust en woord. Dat willen wij van Jou.
Wij drinken uit deze bronnen onze kracht. En nu leken die bronnen opgedroogd.
Pijnlijk was ze, onze dorst...
Je ziet dat zelfs de heidenen versteld waren en gekomen zijn om ze zoeken..."
Iskariot, naar wie Johannes van Zebedeüs was toegegaan, durft te spreken:
"Ja, mij hadden ze ook gevraagd... Omdat ik veel tijd doorbracht bij de Antoniaburcht,
in de hoop Jou te zien."
"Je wist waar ik was," antwoordde Jezus kort.
"Ik wist het. Maar hoopte dat je hen die op Jou wachtten niet zou teleurstellen.
Ook de Romeinen waren teleurgesteld. Ik weet niet waarom Je zo handelde..."
"En jij bent degene die me dat vraagt?
Ben je je dan niet bewust van de stemmingen van het Sanhedrin,
de Farizeeën en de anderen, Mij aangaande?"
"Wat? Zou Jij angst hebben gehad?"
"Nee. Nausea."'
Reacties
Een reactie posten