Maria kiest Jabes' nieuwe naam: Margziam
198.8
Maria Valtorta:
'"Roep je de kleine?" smeekt Maria.
En het kind rent meteen naar haar toe, samen met Johannes.
"Hoe heet je?" vraagt Maria, terwijl ze hem aait.
"Ik ben... ik was Jabes. Maar nu wacht ik op mijn nieuwe naam..."
"Wacht jij erop?"
"Ja, Jabes wil een naam die betekent dat Ik hem gered heb.
Jij zult hem zoeken, Moeder. Een naam van Liefde en Redding."
Maria denkt na...
en zegt dan: "Marhgziam!
Jij bent de druppel in de zee van hen die door Jezus gered zijn.
Vind je hem mooi? Hij doet je dus zowel aan mij, als aan de Redding denken."
"Hij is heel mooi!" zegt het kind blij.
"Maar is dat geen vrouwennaam?" vraagt Bartholomeüs.
Met een L aan het eind, in plaats van een M, kun je, wanneer dit druppeltje man volwassen is, zijn naam veranderen in een mannennaam. Nu draagt hij de naam die zijn Moeder hem gaf. Nietwaar?
Het kind zegt ja, en Maria aait hem.
Haar schoonzus vraagt: "Deze wol is prachtig!"
En ze raakt Jabes mantel aan.
"Maar wat een kleur!
Wat zeg jullie ervan? Ik zou hem heel donkerrood verven.
Dan wordt hij mooi!"
"We doen het morgenavond!
Want morgen pas heeft hij zijn nieuwe gewaad.
We kunnen hem het nu niet meer uittrekken."
Martha zegt: "Kom je met me mee, kind?
Ik neem je mee naar een plek in de buurt waar veel te zien is,
en dan komen we hier weer terug..."
Jabes weigert niet. Hij weigert nooit iets...
Maar hij lijkt een beetje bang om met de vrijwel onbekende vrouw mee te gaan.
Hij zegt verlegen en vriendelijk: "Mag Johannes mee met mij?"
"Maar natuurlijk!..."
Ze vertrekken.'
Reacties
Een reactie posten