genodigd aan het bruiloftsmaal van de koning


206.11

M. Valtorta:

'"Maar luisteren jullie, en je zult beter begrijpen...

hoe zorgen, rijkdom en losbandigheid de toegang tot het Rijk der Hemelen belemmeren!


Er was eens een koning...

die de bruiloft van zijn zoon vierde.

Je kunt je de festiviteiten in het paleis voorstellen.

Hij was zijn enige zoon, en toen hij de volmaakte leeftijd bereikt had, trouwde hij met zijn liefde.

De vader en koning wilde dat alles vrolijk zou zijn, de vreugde vierend van zijn geliefde zoon,

eindelijk getrouwd met zijn welbeminde.


Temidden van de vele feestelijkheden vierde hij ook een groots banket.

En hij bereidde het van tevoren voor, tot in de puntjes verzorgd, zodat het prachtig zou zijn

en de bruiloft van de koningszoon waardig.



Hij stuurde zijn dienaren vooruit om zijn vrienden en bondgenoten, en ook de belangrijkste mensen in zijn koninkrijk, te vertellen dat de bruiloft die avond gepland was, en dat ze uitgenodigd waren om een ​​waardige omlijsting te creëren voor de zoon van de koning. Maar... zijn vrienden, bondgenoten en de grote mannen van het rijk accepteerden de uitnodiging niet.

Toen de koning twijfelde of de eerste dienaren wel goed hadden gesproken, stuurde hij er nog meer om aan te dringen en zei: 'Kom! We smeken u. Alles is nu klaar. De zaal is klaar, de kostbare wijnen zijn overal vandaan gehaald, en in de keukens staan ​​de ossen en de gemeste dieren al klaar om te worden gebraden. De slaven kneden meel tot snoepjes, en anderen stampen amandelen in vijzels tot de fijnste delicatessen, gemengd met de zeldzaamste specerijen. De beste dansers en muzikanten zijn ingehuurd voor het feest. Kom toch, zodat al deze pracht en praal niet voor niets is!'

Maar de vrienden, bondgenoten en edelen van het rijk weigerden, of zeiden: 'Wij hebben andere dingen te doen!' Of ze deden alsof ze de uitnodiging accepteerden, maar gingen vervolgens weer aan de slag, sommigen naar hun land, sommigen naar hun winkels, sommigen naar nog minder nobele bezigheden.

Uiteindelijk greep iemand, geïrriteerd door al dat aandringen, de dienaar van de koning vast en doodde hem om hem het zwijgen op te leggen. Die had immers volgehouden: 'Weiger de koning dit niet, want het zou jullie kwaad kunnen doen.'

De andere dienaren keerden terug naar de koning en vertelden alles, en de koning was woedend. Hij stuurde zijn troepen om de moordenaars van zijn dienaren te straffen, en degenen die zijn uitnodiging hadden afgewezen te kastijden. Terwijl hij voor zichzelf het recht behield om degenen die beloofd hadden te komen, te belonen. Maar... op de avond van het feest, op het afgesproken uur, kwam er niemand."'


1 juli 1945

Reacties

Populaire posts van deze blog

Jezus gaat naar Samaria - 2e jaar begint - nu Redder (meer dan Leermeester) - Barmhartigheid uitbreiden!

en Zijn volk ontving Hem niet...

zie het Lam van God !