presentatie in de tempel 5
32.6
Maria Valtorta:
'Maria's glimlach vervaagt tot een diepere bleekheid
wanneer Simeon haar háár pijn bekendmaakt.
Voor zover zij het begrijpt,
doorboort dit woord haar geest.
Om zich te troosten gaat ze dichter bij Jozef staan,
houdt haar Kind hartstochtelijk aan haar borst
en drinkt, als een dorstige ziel,
de woorden op van Hanna
die op haar beurt arriveert...
want, vrouw als ze is,
heeft zij medelijden met Maria's lijden, en belooft haar
dat de Eeuwige het uur van haar pijn zal verzachten
met bovennatuurlijke kracht.
"O Vrouw,
Hem die de Verlosser aan Zijn Volk heeft gegeven...
zal de Macht niet ontberen om Zijn engel te geven om jouw tranen te troosten.
De hulp van de Heer heeft nooit ontbroken aan de grote vrouwen van Israël,
en jij bent veel meer dan Judith en Jaël...
Onze God zal jou een hart van puur goud geven om de zee van pijn te weerstaan,
zodat jij de grootste Vrouw van de Schepping zult zijn, de Moeder.
En jij, Kind, denk aan mij, in het uur van Je Missie."
En hier stopt mijn visie.'
Reacties
Een reactie posten