boerenbruiloft 1
LII
BRUILOFT IN KANA
-DE ZOON, NIET LANGER ONDERWORPEN AAN DE MOEDER
VERRICHT ZIJN EERSTE WONDER VOOR HAAR-
52.1
Maria Valtorta:
'Ik zie een huis.
Een karakteristiek oriëntaals huis
– een witte kubus, breder dan hoog, met weinig openingen –
met daarboven een terras dat als dak fungeert,
omheind door een lage muur van ca.1m hoog,
en in de schaduw van een druivenpergola,
die daar omhoog klimt zijn en takken spreidt
over ruim de helft van dit zonnige terras.
Langs de gevel stijgt een buitentrap op
tot de hoogte van een deur, die halverwege de gevel opengaat.
Beneden op de grond zijn er slechts enkele lage deuren,
niet meer dan twee per kant, die leiden naar lage, donkere kamers.
Het huis staat midden op een soort boerenerf,
meer een grasveld dan een dorsvloer,
met een put in het midden.
Er zijn vijgen- en appelbomen.
De woning kijkt uit op de straat, maar het ligt niet aan de straat.
Het ligt er wat vandaan, en een pad door het gras verbindt het
met de weg die op een hoofdweg lijkt.
Het lijkt erop dat het huis aan de rand van Kana ligt:
het huis van boereneigenaren, die wonen
middenin hun kleine boerderij.
Het platteland strekt zich uit voorbij het huis,
met zijn groene en rustige vergezichten
Er is een prachtige zon
en een heel helderblauwe lucht.
In eerste instantie zie ik niets anders.
Het huis staat alleen.'
Reacties
Een reactie posten