tempelcommercie 1
LIII
VERDRIJVING VAN DE KOOPLIEDEN UIT DE TEMPEL
53.1
Maria Valtorta:
'Ik zie Jezus
met Petrus, Andreas, Johannes en Jakobus, Filippus en Bartholomeüs
de omheining van de Tempel binnengaan.
Zowel binnen als buiten is er een grote menigte.
Pelgrims komen massaal uit alle delen van de stad.
Vanaf de top van de heuvel, waarop de tempel is gebouwd,
kun je de straten van de stad zien, smal en kronkelig, vol met mensen.
Het lijkt erop dat zich tussen het rauwe wit van de huizen
een bewegend lint heeft uitgestrekt van duizenden kleuren.
Ja, de stad ziet eruit als een bizar stuk speelgoed,
gemaakt van kleurrijke linten tussen twee witte draden,
alle samenkomend in het punt waar de koepels glanzen
van het Huis van de Heer.
Binnen is het... een echte kermis.
Ieder bijeenkomen op een heilige plaats is tenietgedaan.
Het rent en het roept,
het onderhandelt over lammetjes
en schreeuwt en vloekt om de exorbitante prijs,
het duwt de arme blatende beesten de hokken in
(het zijn rudimentaire schotten met touwen of haringen,
bij de ingang waarvan de koopman, of eigenaar, op de kopers wacht).
Afranselingen, geblaat, godslastering, terugschreeuwen, beledigingen
voor de jongens die niet snel genoeg zijn bij het verzamelen en sorteren van de dieren,
en voor kopers die afdingen op de prijs of weggaan, en nog grovere beledigingen
voor hen die met een vooruitziende blik hun eigen lam meebrachten.
Rond de bureaus van de geldwisselaars nog een ander geluid.
Het is duidelijk dat - ik weet niet of dat altijd het geval is
of alleen deze Pasen - maar dat de Tempel functioneerde...
als beurs en zwarte markt.
De waarde van de munten stond niet vast.
Er was de legale waarde, die was er zeker,
maar de geldwisselaars legden een andere op,
zich een bepaald bedrag, naar eigen goeddunken, toeëigenend
voor het wisselen van munten.
En ik verzeker je dat ze geen grapje maakten
tijdens hun leningenoperaties!
Hoe armer iemand was en hoe verder weg wonend, hoe meer hij geplukt werd
De ouderen meer dan de jongeren, die van buiten Palestina meer dan de oude.
Sommige arme oude mannen keken en keken nog eens naar hun spaarcenten,
opzij gezet met wie weet welke inspanning het hele jaar door,
haalden ze af en stopten ze honderd keer weer terug in hun boezem,
van de ene geldwisselaar naar de andere gaande,
en misschien uiteindelijk terugkerend bij de eerste,
die wraak neemt voor hun aanvankelijke desertie door de wisselkoers te verhogen...
en de grote munten verlaten met gezucht de handen van de eigenaar,
komen in de klauwen van de woekeraar terecht
en worden ingewisseld voor kleinere munten.
Daarna volgt nog een nieuwe tragedie van keuzes, van berekeningen
en van zuchten in het bijzijn van de lammerenverkopers,
die aan de halfblinde oude mannen
de zwakste lammeren gaven.'
Reacties
Een reactie posten