poëma van de god-mens

78.9 Maria Valtorta: 'Mensen lopen na een tijdje weg, vol commentaar. De oudsten blijven, Jezus, Zijn volgelingen en de synagogelieder. "Heeft hij geprofeteerd, Heer?" "Zijn ogen zagen de waarheid. Laten we gaan." Ze gaan naar buiten. "Meester, Saulus stierf omringd door de Geest van God. Zijn wij die hem hebben aangeraakt rein of onrein?" "Onrein." "Jij ook?" "Ik net zoals de anderen. Ik verander de Wet niet. De Wet is Wet en de Israëliet houdt zich daaraan. Wij zijn onrein. Op de derde en zevende dag, zullen we onszelf zuiveren. Tot die tijd zijn wij onrein. Judas, Ik ga niet terug naar je moeder. Ik breng geen onreinheid in je huis. Laat iemand die dit kan doen haar daarvan op de hoogte stellen. Vrede voor deze stad. Laten we gaan!" Ik zie niets meer.' 14 jan.1945

78.8 Maria Valtorta: 'Een oude man zegt: "Luister, Heer. Er was eens, lang geleden, ten tijde van het edict, hier het nieuws dat de Verlosser in Bethlehem was geboren... en ik ging daar met anderen heen... Ik zag een klein Kindje, precies zoals andere kindjes. Maar ik aanbad Hem, uit geloof. Toen hoorde ik dat er een is, een heilige, genaamd Johannnes. Wie is de ware Messias?" "Degene die je aanbad. De ander is Zijn Voorloper. Grote heilige in de ogen van de Allerhoogste. Maar niet de Messias." "Was U het?" "Ik was het. En wat zag je rond mijn pasgeboren persoon?" "Armoede en reinheid, eerlijkheid en zuiverheid... Een vriendelijke en bezadigde vakman, genaamd Jozef. Een vakman, maar van de afstamming van David... Een jonge, blonde en vriendelijke moeder, genaamd Maria, voor wiens genade de mooiste rozen van Ein Gedi  verbleken en de lelies van de koninklijke bloembedden misvormd lijken. En een kind, met grote blauwe ogen, met haar van bl...

78.7 Maria Valtorta: 'De mensen, die aandachtig hebben geluisterd, fluisteren een beetje rusteloos. Jezus spreekt tot de synagoge. Ook andere mensen sluiten zich bij de groep aan, wellicht de notabelen. "Meester... maar bent u dan niet de koning van Israël? Ze vertelden ons..." "Dat ben Ik." "Maar u zei..." "Dat Ik niet de rijkdommen van de wereld bezit en die ook niet beloof. Ik kan alleen de waarheid vertellen. Zo is het. Ik ken jullie gedachten. Maar de fout komt voort uit een interpretatiefout en uit jullie zeer grote respect voor de Allerhoogste. Er werd jullie verteld: 'De Messias komt!'... en jullie dachten, net als velen in Israël, dat Messias en koning hetzelfde waren. Verhef jullie geest hoger. Observeer deze prachtige zomerhemel. Denk je dat die daar eindigt, bij de grens, daar waar de lucht aoma van saffier lijkt te zijn gemaakt? Nee. Daarachter liggen de zuiverste lagen, de helderste blauwtinten, tot aan die onvoorstelbare van...

78.6 Maria Valtorta: 'De synagoge staat op het plein. Ze gaan naarbinnen. Jezus treedt in de plaats van hen die onderwijzen. Hij begint te spreken, geheel openhartig in Zijn prachtige gewaad, Zijn gezicht geïnspireerd, Zijn armen uitgestrekt in Zijn gebruikelijke gebaar. "Mensen van Kerioth, het Woord van God spreekt. Luisteren jullie. Hijs is niets anders dan het Woord van God, Hij die tot jullie spreekt. Zijn soevereiniteit komt van de Vader, en Hij zal terugkeren naar de Vader, nadat Hij Israël heeft geëvangeliseerd. Laat harten en geesten openstaan ​​voor de Waarheid, zodat fouten niet stagneren en er geen verwarring ontstaat. Jesaja heeft gezegd  [ Jes.9, 4-5 ] : 'Elke overval die met tumult wordt gepleegd en de kleren die in bloed zijn gedoopt, zullen met vuur worden verbrand. Zie, een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven. Hij heeft het vorstendom op zijn schouders. Hier is zijn naam: de bewonderenswaardige, de Raadgever, God, de Sterke, de Vader van de toeko...

78.5 Maria Valtorta: 'De reis is kort. Ongeveer vierhonderd meter, iets meer, dan kun je de eerste huizen van Keriot zien, wat mij een fatsoenlijke stad lijkt. Een jongetje kijkt toe, op de zonnige straat, en vertrekt dan als een raket. Als de kar bij de eerste huizen arriveert, staan ​​notabelen en mensen klaar om hen met linten en takken, en takken en linten, welkom te heten, langs de straten, van huis tot huis. Ze roepen van vreugde en buigen tot op de grond. Jezus – nu kan Hij er niets aan doen – begroet en zegent hen vanaf de top van Zijn wankele troon. De kar rijdt verder en draait dan, voorbij een plein, een straat in, en stopt voor een huis waarvan de deur al wijd open staat, en waar twee of drie vrouwen in zitten. Ze stoppen. Ze stappen af. "Mijn huis is van Jou, Meester!" "Vrede ermee, Judas. Vrede en heiligheid." Ze komen binnen. Voorbij de vestibule bevindt zich een grote kamer met lage banken en ingelegd meubilair. De plaatselijke notabelen komen bi...

78.4 Maria Valtorta: 'Judas is paars, zo rood is hij. Hij staat voor Jezus. Hij is in de war, zijn hoofd naar beneden... Dan valt hij op zijn knieën en roept met zijn hoofd op de knieën van Jezus: "Ik hou van Je, Meester! Wijs mij niet af. Ja, ik ben trots, ik ben een dwaas. Maar stuur mij niet weg. Nee, Meester. Het zal de laatste keer zijn dat ik het mis. Je hebt gelijk. Ik heb er niet over nagedacht. Maar zelfs in deze fout schuilt liefde. Ik wilde Je zoveel eer geven... en dat anderen Je die zouden geven... omdat ik van Je hou! Je zei het drie dagen geleden: 'Als je een fout maakt zonder kwaad opzet, uit onwetendheid, fan is het geen fout, maar een onvolmaakt oordeel, net als een kind, en Ik ben hier om je volwassen te maken." Zie, Meester, ik ben hier tegen Je knieën... Je vertelde me dat Je een vader voor mij zou zijn... tegen Je knieën zoals tegen die van mijn vader, en ik vraag Je om vergeving, ik vraag Je om van mij een 'volwassene' en een volwassen h...

78.3 Maria Valtorta: '"Mevrouw, vrienden. Alsjeblieft. Ik moet met Judas praten! Ik moet hem nauwkeurige instructies geven." De moeder en de discipelen trekken zich terug. "Judas, wat heb je gedaan? Heb je Mij tot nu toe zo weinig begrepen? Waarom Mezelf verlagen tot het punt  van alleen maar een machtig persoon op aarde te zijn, of beter gezegd, iemand die konkelt om machtig te zijn? En begrijp jij niet dat dit een belediging is voor Mijn Missie, en zelfs een obstakel? Ja. Negeer het niet. Een obstakel! Israël is onderworpen aan Rome. Je weet wat er gebeurd is toen iemand die het uiterlijk had van een volksleider tegen Rome wilde rebelleren en vermoedens wekte van het creëren van een wraakoorlog. Heb jij gehoord, heb jij net in deze dagen gehoord, hoe ze tekeer gingen tegen een kleine jongen omdat hij volgens de wereld de toekomstige koning zou zijn. Jij ook! Jij ook! Oh! Judas! Maar wat verwacht je van Mijn soevereiniteit in het vlees? Wat verwacht je? Ik heb je ti...

78.2 Maria Valtorta: Judas komt naar buiten met een vrouw van in de vijftig of zo. Ze is behoorlijk lang, niet zo groot als haar zoon, aan wie ze haar zwarte ogen en krullend haar gaf.  Maar haar ogen zijn mild, nogal verdrietig, terwijl die van Judas heerszuchtig en sluw zijn. "Wees gegroet, koning van Israël," zegt ze, terwijl ze zich ter aarde werpt in een oprechte begroeting. "Laat Uw dienaar U ontvangen." "Vrede zij met u, mevrouw. En God zij met u en met uw schepsel." "Oh! Ja! met mijn schepsel!" Het is meer een zucht dan een antwoord. "Sta op, moeder. Ik heb ook een Moeder, en Ik kan niet toestaan ​​dat u Mijn voeten kust. In de naam van Mijn Moeder kus Ik u, mevrouw. Ze is uw zus... in de liefde en in het smartelijke lot van de moeder van de gemarkeerden." "Wat bedoel Je, Messias?" vraagt ​​Judas enigszins bezorgd. Maar Jezus antwoordt niet. Hij omhelst de vrouw die Hij welwillend van de grond heeft getild en die Hij n...

LXXVIII NAAR KERIOT -DOOD VAN DE OUDE SAULUS- 78.1 Maria Valtorta: 'Ik heb de indruk dat het steilste deel, dat wil zeggen de smalste knoop van het Judese gebergte, tussen Hebron en Jutta ligt. Maar ik kan het ook mis hebben, en dit zou een bredere en meer open vallei kunnen zijn, die uitkomt op vrij brede horizonten, waarin geïsoleerde bergen tevoorschijn komen, die niet langer ketenachtig zijn. Misschien is het een vallei tussen twee ketens, ik weet het niet. Het is de eerste keer dat ik dit zie en ik begrijp er weinig van. Verschillende gewassen op niet grote, maar goed onderhouden graanvelden: gerst, vooral rogge, en ook prachtige wijngaarden in de zonnigste delen. Dan prachtige bossen, hogerop, met dennen en sparren, en andere planten uit bosrijke gebieden. Een discrete straat leidt naar een klein dorp. "Dit is de buitenwijk van Keriot. Kom alsjeblieft naar mijn landhuis. Mijn moeder wacht daar op je. Dan gaan we naar Keriot," zegt Judas, die niet meer bij zinnen is,...

77.8 Maria Valtorta: 'Jezus gaat nu rechtdoor. Hij klopt op de synagoge. Er verschijnt een knorrige oude man. Hij geeft Jezus niet eens de tijd om te spreken. "De synagoge is op deze heilige plaats verboden voor al wie handelt met prostituees. Ga!" Jezus draait zich om zonder iets te zeggen, en loopt verder door de straat. Zijn leerlingen volgen Hem. Tot ze uit Hebron zijn. Dan praten ze. "Maar hebt het gewild, Meester!" zegt Judas. "Een prostituee!" 'Judas, om jou de waarheid te zeggen: zij zal jou overtreffen. En nu, jullie die Mij verwijten maken, wat vertellen jullie Mij over de Joden? In de heiligste plaatsen van Judea, werden we bespot en weggejaagd... Maar zo is het. De tijd komt dat Samaria en de heidenen de ware God zullen aanbidden, en het volk van de Heer zal besmeurd worden met bloed en een misdrijf... een misdrijf vergeleken waarbij dat van de prostituees, die hun vlees en ziel verkopen, een klein ding zal zijn. Ik heb niet kunnen bidd...

- Cold Case Betty Szabo heropend - 77.7 Maria Valtorta: 'De vrouw, die langs een heg liep die haar beschutte, is tot bij Hem gekomen. "Heer!" "Mevrouw." "Uw naam, Heer." "Jezus." "Heb ik nog nooit gehoord. Ik ben een Romeinse, mimespeelster en danseres. Ik ben alleen maar experte in ontucht. Wat betekent die naam? De mijne is Aglaë en... en betekent 'ondeugd'." "De Mijne betekent: Redder." "Hoeze 'redder'? Wie redt U dan?" "Al wie een goede wil heeft tot verlossing. Ik red door te leren puur te zijn, pijn te willen maar uit eer, het goed ten koste van alles." Jezus spreekt zonder hardheid, maar ook zonder zich naar de vrouw toe te keren. "Ik ben verdwaald..." "Ik ben Degene die de verdwaalden zoekt." "Ik ben dood." "Ik ben Degene die leven geeft." "Ik ben vuiligheid en leugen." "Ik ben Zuiverheid en Waarheid." "U bent ook G...

- Talbot House in Poperinge (in WOII even een bordeel) - 77.6 Maria Valtorta: 'In de deuropening staat een jonge en schaamteloos geklede vrouw. Buitengewoon knap. "Heer, wilt U dit huis naarbinnen gaan? Kom binnen!" Jezus staart haar aan, streng als een rechter, en zegt niets. Judas spreekt, daarin gesteund door iedereen. "Ga weer naar binnen, jij schaamteloos meisje! Ontheilig ons niet met jouw adem, jij hongerige teef." De vrouw krijgt een felle blos en buigt het hoofd. Ze staat op het punt verward te verdwijnen, bespot door snotapen en voorbijgangers. "Wie is zo zuiver om te zeggen: 'Ik heb nooit de door Eva aangeboden appel begeerd?' zegt Jezus streng, en voegt eraan toe: 'Toon Mij deze man, en Ik zal hem begroeten als een heilige!  Niemand? Wel als je dus, niet uit walging maar uit zwakte, het gevoel hebt niet in staat te zijn haar te benaderen, trek je dan terug. Ik dwing de zwakken niet tot ongelijke gevechten. Mevrouw, Ik wil graag binne...

-fresco met Bacchusritueel (Pompeï)- 77.5 Maria Valtorta: 'Een man, een oude houthakker, klein maar robuust, die de groep observeert, stopt met het zagen van een gevelde stam en komt op de groep af. "Wie zoek jullie?" "We zouden het huis willen binnengaan om te bidden bij het graf van Zacharias." "Er is geen graf meer. Weten jullie dat niet? Wie zijn jullie?" "Ik ben een vriend van Samuël, de herder, Hij..." "Niet nodig, Elia," zegt Jezus. "Ah! Samuël!... Ja! Maar sinds Johannes, de zoon van Zacharias, in de gevangenis zit, is het huis niet langer van hem. En dat is een ongeluk, want alle winst uit zijn bezittingen werd aan de armen van Hebron gegeven. Op een ochtend kwam er iemand van het hof van Herodes, gooide Joël eruit, plaatste de zegels, kwam terug met een paar handwerkslieden en begon de muur op te trekken... Op de hoek stond het graf. Hij wilde het niet... en op een ochtend vonden we het helemaal verwoest, half afgebro...

-Huis van Elisabeth & Zacharias, ouders van Johannes de Doper- 77.4 Maria Valtorta: '"Je kunt een aantal huizen zien!" zegt Johannes, die de anderen een paar stappen voor is. "Het is Hebron. Een ruiter tussen twee rivieren met zijn rug. Zie Je het, Meester? Dat gebouw daar, tussen al dat groen, iets groter dan de andere... Da's het huis van Zacharias!" "Laten we opschieten!" Snel leggen ze de laatste meters van de weg af en gaan het dorp in. De hoeven van de schapen lijken op castagnetten op de onregelmatige stenen van de straat, zo rudimentair geplaveid hier. Ze bereiken het huis. Mensen kijken naar die groep mannen van verschillend uiterlijk, leeftijd en kleding, tussen de witte schapen. "Oh! Het is anders! Hier was de poort!" zegt Elia. Nu is er, in plaats van de poort, een ijzeren deur, die het zicht blokkeert. En zelfs de omringende muur is hoger dan een man, en daarom is er niets te zien. "Misschien is het aan de achterkant...

77.3 Maria Valtorta: '"Meester, ik zeg dat het zelfs godslasterlijk zou zijn. Waarom zou je menselijke vreugden wensen daar waar Jij bent? Als iemand Jou heeft – en zij hebben Jou gehad, zij, het enige rijke volk in Israël, omdat ze Jou al dertig jaar hebben gehad – is er geen nood aan iets anders. Het menselijke object wordt niet op het Verzoendeksel geplaatst... en het gewijde vat wordt enkel gebruikt voor heilige doeleinden. Dezen hier zijn gewijd vanaf de dag dat ze Jouw glimlach zagen... en niets, nee, niets dat niet Jij is, mag hun hart binnengaan, dat Jou heeft. Was ik maar zoals zij!" Zegt Simon. "Maar nadat jij de Meester had gezien en genezen was, haastte jij je wel om je goederen weer in bezit te krijgen!" antwoordt Judas meesmuilend. "Dat is waar. Ik heb dat verteld en ik deed het ook. Maar weet jij waarom? Hoe kun je oordelen als je niet alles weet? Mijn agent had duidelijke orders. Nu Simon de Zeloot genezen is - en zijn vijanden hem niet l...

- slaapkamer met bed van Anne-Catherine Emmerich - - A.C. Emmerich - 7.2 Maria Valtorta: ‘Trouwens... De vraag brandt al een paar dagen op mijn lippen. Het zijn Jouw vrienden en die van God, nietwaar? De engelen zegenden hen met de vrede van de hemel, nietwaar? Zij bleven rechtschapen, ondanks alle verleidingen, nietwaar? Kun Je mij dan uitleggen waarom ze ongelukkig waren? En Anna? Die werd vermoord omdat ze van Jou hield..." "Jij redeneert dus dat Mijn Liefde en dat van Mij houden ongeluk brengt." "Nee... maar..." "Maar zo is het! Het spijt Me om jou zo gesloten te zien voor het Licht en zo bezeten door de mensheid. Nee, laat maar zitten, Johannes, en jij ook, Simon. Ik heb liever dat hij het zegt. Ik scheld nooit iemand uit. Ik wil alleen maar openheid van zielen om er licht voor jullie op te kunnen werpen. Kom hier, Judas, luister. Jij gaat uit van een oordeel dat veel levende mensen delen en ook velen die nog zullen leven. Ik zei: 'oordeel'. I...

LXXVII IN HEBRON, IN HET HUIS VAN ZACHARIAS -ONTMOETING MET AGLAË- 77.1 Maria Valtorta: "Hoe laat zullen we aankomen?" vraagt ​​Jezus die in het midden van de groep loopt, voorafgegaan door de schapen die het gras van de heuvels grazen. "Rond het derde uur. Het is ongeveer vijftien kilometer," antwoordt Elia. "En zullen we dan naar Keriot gaan?" vraagt ​​Judas. "Ja. Daar gaan we heen." "En was het niet korter om van Juttah naar Keriot te gaan? Het hoeft niet veel te zijn. Maar is dat niet zo, herder?" "Twee mijl meer, een beetje minder, of een beetje meer." "Dus we lopen er meer dan twintig voor niets." "Judas, waarom ben je zo onrustig?" zegt Jezus. "Niet onrustig, meester. Maar Je hebt me beloofd om naar mijn huis te komen..." "En Ik zal daarheen komen. Ik kom altijd Mijn beloftes na." "Ik heb iemand gestuurd om mijn moeder te waarschuwen... en bovendien, Jij hebt gezegd: met de d...

-Jezus en de kleine kinderen (Vogel von Vogelstein)- 76.11 Maria Valtorta: '"En jij, Maria, kom 'ns dichterbij en vertel Me: wie ben Ik?" "Jij bent Jezus, de Zoon van Maria van Nazareth, geboren in Bethlehem. Isaak zag Jou en gaf mij de naam van Jouw moeder, zodat het goed met me gaat." "Zo goed als de engel van God, zo zuiver als een lelie die bloeit op een bergtop, zo vroom als de heiligste Leviet, moet je zijn om haar na te volgen. Zal je dat zijn?" "Ja, Jezus!" "Zeg 'Meester' of 'Heer', kind!" "Laat haar Mij bij Mijn Naam noemen, Judas! Enkel wanneer hij over onschuldige lippen gaat, verliest hij niet de klank die hij op de lippen van Mijn Moeder heeft. Iedereen zal door de eeuwen heen die Naam zeggen, maar de ene uit een bepaald belang, de andere uit een ander, en velen om hem te lasteren. Alleen de onschuldigen, zonder berekening en zonder haat, zullen hem uitspreken met een Liefde die gelijk is aan di...

76.10 Maria Valtorta: '"Maar kijk, daar is de verwachte!" Een pompeus karakter komt binnen, met een bediende. Begroeting en buigingen. "Waar is het kind?" vraagt ​​hij hooghartig. "Hier is het. Maar groet de Messias, Hij is hier!" "De Messias?... Degene die Isaak heeft genezen? Ik weet ervan. Maar... we praten er later over. Ik heb grote haast. Het kind en zijn naam!" De aanwezigen zijn gekrenkt door de manieren van de man. Maar Jezus glimlacht alsof de onbeschoftheid niet voor Hem bedoeld was. Hij pakt het kleintje, raakt met Zijn mooie vingers het kleine voorhoofd aan, alsof Hij hem wil heiligen, en zegt: "Zijn naam is Jesai." En Hij geeft hem terug aan zijn vader, die met de trotse man en anderen een nabijgelegen kamer binnengaat. Jezus blijft waar Hij is, tot ze terugkomen met het wanhopig schreeuwende kind. «Voor mij de kleine, vrouw. Hij zal niet meer huilen." zegt hij om zijn gekwelde moeder te troosten. Het kind, op de ...

-Besnijdenisfeest (Brit Milah)- 76.9 Maria Valtorta: 'Ze komen een feestelijk versierde kamer binnen. Tafels en voedsel, overal tapijten en takken. Sara komt terug met een prachtige, pasgeboren baby in haar armen. En ze stelt hem voor aan Jezus. "God zij met hem, altijd! Hoe heet hij?" "Nog niets. Dit is Maria, dit is Jozef, dit is Emmanuël, en deze... heeft nog geen naam..." Jezus staart naar de twee echtgenoten, dicht naast elkaar, en glimlacht: "Bedenk een naam. Als hij vandaag besneden moet worden..." De twee kijken elkaar aan, kijken naar Hem, openen hun mond en sluiten hem vervolgens weer zonder iets te zeggen. Iedereen is aandachtig. Jezus benadrukt: "Zovele grote, lieve, gezegende namen kent de geschiedenis van Israël. De allerliefste en meest gezegende hebben jullie al gegeven. Maar misschien zijn er nog wel een paar." Samen barsten de twee echtgenoten uit: "De Jouwe, Heer!" en de bruid eindigt de zin met: "Maar die is...

- Juttah vandaag (Yattah) - 76.8 Maria Valtorta: 'Ze volgen de stroom en verlaten deze, verder naar het zuiden, om een ​​pad te nemen dat nogal steil omhoog gaat, langs een uitloper van de berg die lijkt op de voorsteven van een schip. Nu stroomt het water in de tegenovergestelde richting van degenen die klimmen, en stroomt op de bodem tussen twee bergketensin, die elkaar kruisen en een ruige en prachtige vallei vormen. Ik herken de plek. Het is onmiskenbaar. Het is dat van het visioen van Jezus en de kinderen , dat ik zag afgelopen voorjaar. De gebruikelijke droge stenen muur begrenst het terrein dat afloopt in de vallei. Hier zijn de weilanden met appelbomen, vijgenbomen en walnotenbomen, hier staat het huis, wit op groen, met zijn uitstekende vleugel die de trap beschermt en een veranda en loggia vormt, hier is het koepeltje op het hoogste gedeelte, hier is de moestuin met de waterput, pergola en bloembedden... Er komt een geweldig geluid uit het huis. Isaak gaat vooruit. Gaat n...

76.7 Maria Valtorta: "Er is een vrouw in Juttah - ze is nu een vrouw, onlangs moeder geworden van haar vierde kind, maar ze was ooit een kind, een van mijn kleine vriendjes... - en ze gaf haar kinderen deze namen: Maria en Jozef de eerste twee, en omdat ze de derde niet Jezus durfde te noemen, noemde ze hem Emmanuël, als een wens voor zichzelf, voor haar huis en Israël. En nu denkt ze na over de naam die ze moet geven aan haar vierde, zes dagen geleden geboren. Oh! als ze weet dat ik genezen ben! En dat Jij hier bent!... Zo goed als het brood van je moeder, is Sara, en goede Joachim, haar man. En hun verwanten? Door hen leef ik. Zij gaven mij altijd onderdak en hulp!" "We gaan naar hen toe om onderdak te vragen tijdens de uren zon, en om zegeningen te brengen voor hun liefdadigheid!" "Deze kant op, Meester. Comfortabeler voor de kudde, en om te ontsnappen aan de mensen, die zeker opgewonden zijn. De oude vrouw, die mij heeft zien rechtstaan, heeft het vast doo...