afscheid met kus
30.9
Maria Valtorta:
'"Ik zal me u herinneren... u allen!"
"Wilt u uw Kind over ons vertellen?"
"Ik zal het Hem vertellen."
"Ik ben Elia."
"En ik Levi."
"En ik Samuël."
"En ik Jona."
"En ik Isaak."
"En ik Tobias."
"En ik ben Jonathan."
"En ik Daniël."
"En Simeon ik."
"En mijn naam is Johannes."
"Ik, Jozef, en mijn broer Benjamin zijn een tweeling."
"Ik zal uw [twaalf!] namen onthouden!"
"We moeten gaan... Maar we zullen terugkeren...
En we zullen anderen ertoe brengen om u te aanbidden!"
"Hoe kunnen we terugkeren naar de kudde en dit Kind zo achterlaten?"
"Eer aan God die Hem aan ons heeft laten zien!"
"Laten we Zijn Kleedje kussen!"
zegt Levi met een engelenglimlach.
Maria tilt Jezus langzaam op
en biedt hen, zittend op het hooi, Zijn in linnen gewikkelde Voetjes aan om gekust te worden.
En de herders buigen zich op de grond en kussen die kleine Voetjes, gehuld in stof.
Wie een baard heeft, scheert hem eerst af, en bijna iedereen huilt,
en als ze moeten gaan, gaan ze achterwaarts,
hun hart achterlatend...
Zo houdt het visioen voor mij op,
terwijl Maria op het stro zit met het Kind op haar schoot.
En Jozef met één elleboog op de kribbe leunt,
toekijkend en aanbiddend.'
Reacties
Een reactie posten