boerenbruiloft 4
52.4
Maria Valtorta:
'En nu verandert het visioen.
In plaats van een huis, zie ik een dorp.
Ik weet niet of het Kana is, of een ander nabijgelegen gehucht.
En ik zie Jezus met Johannes en nog iemand, die voor mij op Judas Thaddeus lijkt,
maar bij deze tweede kan ik het mis hebben, wat betreft Johannes heb ik geen ongelijk.
Jezus is in het wit gekleed,
en heeft een donkerblauwe mantel.
Wanneer hij het geluid van de instrumenten hoort,
vraagt de gezel van Jezus iets aan een gewone burger
en brengt verslag uit bij Jezus.
"Laten we gaan en Mijn Moeder gelukkig maken!"
zegt Jezus dan glimlachend.
En Hij loopt door de velden,
met zijn twee metgezellen,
richting het huis.
Ik vergat te zeggen
dat ik de indruk heb dat Maria of familielid is
of een zeer goede vriendin van de familie van de bruidegom,
omdat je kunt zien dat zij hen vertrouwd is.
Als Jezus arriveert, waarschuwt de gebruikelijke man,
die daar geplaatst is als schildwacht, de anderen.
De gastheer gaat samen met zijn zoon, de bruidegom, en met Maria,
naar beneden om Jezus te ontmoeten, en hij begroet Hem respectvol.
Hij begroet ook de andere twee, en de bruidegom doet hetzelfde.
Maar wat ik leuk vind, is de groet van Maria
vol liefde en respect voor haar Zoon,
en vice versa.
Niet uitbundig, maar met een blik
die bij het begroetingswoord hoort: "Vrede zij met Jou",
en zo'n glimlach die honderd knuffels en honderd kussen waard is.
De kus trilt op Maria's lippen, maar wordt niet gegeven.
Zij legt alleen haar kleine witte hand op de schouder van Jezus
en raakt een krul van zijn lange haar aan.
Een streling van een kuise verliefde.'
Reacties
Een reactie posten