apostelen nemen ploegen even over
109.4
Maria Valtorta:
'"Lijden jullie veel?"
"Oh!... Maar die van Dora nog veel meer!
Als Jochanan ons hier aantrof terwijl we aan het praten waren!...
Maar vandaag is hij in Gergesa. Hij is nog niet terug van het Loofhuttenfeest.
Maar zijn rentmeester zal ons vanavond te eten geven nadat hij het werk heeft opgemeten.
Maar dat maakt niet uit. We zullen de tijd inhalen door niet te rusten bij de eetpauze op het 6e uur."
"Zeg, jongen. Zou het niet goed zijn als ik dat werk even verderzet?
Is het moeilijk?" vraagt Petrus.
"Moeilijk niet, nee. Maar vermoeiend. Het vergt kracht."
"Die heb ik. Laat me eens kijken. Als ik het kan, dan praten jullie en ik speel voor os.
Jullie, Johannes, Andreas en Jakobus, kom ook naar de les!
Laten we van de vissen naar de wormen gaan. Hup!"
Petrus legt zijn hand op de dissel.
Bij elke ploeg staan twee mannen, één aan deze en één aan de andere kant van de stuurstok.
Petrus kijkt en imiteert alle bewegingen. Sterk en uitgerust als hij is, werkt hij goed,
en de mannen prijst hem.
"Nu ben ik meester-ploeger!" roept de goede Petrus opgewekt uit.
"Kom op, Johannes! Kom hier! Een stier en een jonge os in de ploeg!
In de andere Jakobus en dat stomme kalf van mijn broer. Voorwaarts! Ju!"
En de twee paren ploegers gaan zij aan zij
en keren de aarde om en trekken voren langs het lange veld,
en aan de rand ervan keren ze de ploeg om en trekken een nieuwe voor.
Het lijkt erop dat ze altijd al boeren zijn geweest.'
Reacties
Een reactie posten