Jezus herhaalt belang van orde, en naastenliefde
139.4
Maria Valtorta:
'"Maar wat hebben jullie te zeggen,
jullie zijn de hele tijd aan het praten?"
vraagt Petrus van een afstandje.
"Stop! Wacht op ons. Het is niet leuk om zo hard door te lopen,
zonder te beseffen dat ik korte benen heb."
Ze stoppen tot de andere groep hen heeft ingehaald.
"Op! Wat hou ik van jou, mijn kleine bootje!
Hier zwoegen wij als slaven...
Wat zeiden jullie?"
"We hadden het over de eigenschappen die nodig zijn om goed te zijn,"
antwoordt Jezus.
"En Je vertelt ze mij niet, Meester?"
"Maar jazeker:
orde, geduld, standvastigheid, nederigheid, naastenliefde...
Ik heb ze al vaak genoemd!"
"Maar orde nog niet. Wat heeft die ermee te maken?"
"Wanorde is nooit een goede eigenschap.
Ik heb het aan je vrienden uitgelegd. Zij zullen het jou vertellen.
En Ik zet haar op de eerste plaats, terwijl Ik naastenliefde op de laatste plaats zet,
omdat zij de twee uitersten zijn van de rechte lijn van volmaaktheid."
"Nu weet je dat een rechte lijn op een vlak oppervlak geen begin en geen einde heeft.
Beide uitersten kunnen een begin en een einde zijn, terwijl er in een spiraal, of in elk ander ontwerp dat niet op zichzelf gesloten is, altijd een begin en een einde is.
Heiligheid is lineair, eenvoudig, perfect
en kent slechts twee uitersten,
zoals een rechte lijn."
"Het is gemakkelijk om een rechte lijn te maken..."
"Geloof je dat? Je hebt het mis.
In een tekening, ook ingewikkelde, kunnen fouten onopgemerkt blijven.
Maar in een rechte lijn zie je direct een fout, of het nu gaat om scheefheid
of dat ze met onzekere hand getrokken is.
Jozef, toen hij Mij het vak leerde, stond sterk op de rechtheid van de planken
en zei terecht tegen Mij: 'Zie je wel, mijn Zoon? Een kleine onvolkomenheid
kan nog steeds in een ornament of in een draaiwerk passen, omdat het oog,
niet erg deskundig, als het het ene punt observeert, het andere niet ziet.
Maar als een plank niet helemaal recht is, zal zelfs het eenvoudigste werk,
zoals de tafel van een arme boer, niet lukken. Hij hangt of hij scheurt.
Hij heeft voor niemand meer nut, behalve voor het vuur.'
Dit geldt ook voor zielen.
Om niet voor niemand meer van nut te zijn tenzij voor het hellevuur,
dat wil zeggen om de hemel te kunnen veroveren, moet men zo perfect zijn
als een perfect geschaafd en vierkant plankje.
Wie zijn geestelijke werk op een wanordelijke manier begint,
met nutteloze dingen begint en als een onrustige vogel van het een naar het ander springt,
zal uiteindelijk de onderdelen van het werk niet meer kunnen samenstellen.
Ze combineren niet.
Daarom orde. Daarom naastenliefde.
Houd die uiteinden vervolgens vast in twee klemmen, zodat ze niet meer kunnen wegglijden.
En werk dan aan de rest, of het nu gaat om versieringen of houtsnijwerk.
Heb je het begrepen?"'
Reacties
Een reactie posten