liefdeblijken van kinderen en schriftgeleerde (ze uitdelen verhoogt de vreugde!)
176.2
Maria Valtorta:
'"Maar velen zijn wakker geworden,
en kijken hierheen... Laten we naar beneden gaan.
En laten we de heilige dag heiligen met het woord van God."
Ze gaan naar beneden,
terwijl de slapers in steeds grotere getale wakker worden.
De kinderen, vrolijk als mussen, kwetteren al, terwijl ze rennen en springen tussen de weiden, zo doordrenkt van de dauw dat er een paar klappen vallen, met evenzovele tranen.
Maar dan rennen de kinderen naar Jezus toe, die hen streelt en Zijn glimlach terugvindt, bijna alsof Hij die onschuldige vrolijkheid in zichzelf weerspiegelt.
Een klein meisje wil het boeket bloemen, dat ze in de weiden geplukt hebben, aan Zijn riem hangen, 'omdat de jurk zo mooier is,' zegt ze. En Jezus laat het haar doen, ondanks het gemopper van de apostelen.
Jezus zelf zegt: "Maar wees blij dat ze van Me houden! De dauw licht het stof van de bloemen. De liefde van kinderen licht het verdriet van Mijn hart."
Op hetzelfde moment komt, onder de pelgrims,
Jezus van de berg en de schriftgeleerde Johannes uit zijn huis,
met vele bedienden, beladen met manden brood en anderen met olijven,
kazen, en een lam of geit, geroosterd voor de Meester.
Alles wordt aan de voeten van de Meester zelf gelegd,
die voor de uitdeling zorgt en ieder een brood geeft,
en een plak kaas, met een handvol olijven.
Maar aan een moeder,
die nog een dikke zuigeling aan de borst heeft, die lacht met zijn nieuwe tandjes,
geeft Hij een stuk geroosterd lamsvlees bij het brood,
en Hij doet hetzelfde met twee of drie anderen
die Hem bijzonder veel behoefte lijken te hebben aan verkwikking.
"Maar het is voor U, Meester," zegt de schriftgeleerde.
"Ik zal ervan proeven, twijfel niet. Maar ziet u...
als Ik weet dat uw goedheid voor velen is,
verhoogt dat de smaak voor Mij."
De uitdeling eindigt
en de mensen knabbelen aan hun brood en bewaren de rest voor de andere uren.
Ook Jezus drinkt een beetje melk, die de schriftgeleerde wil schenken
uit een fles die een dienaar draagt (het lijkt op een kruik)
in een kostbare beker.
"Maar U moet mij een plezier doen, door mij de vreugde te geven U te horen!"
zegt Johannes de schriftgeleerde, die door Hermas met gelijk respect
en door Stefanus met nog meer respect is begroet.
"Ik onthoud het u niet. Kom hier bij ons!"
en Jezus leunt tegen de berg
en begint te spreken.'
Reacties
Een reactie posten