weerzien van Maria in Bethanië

CXCVIII

ONTMOETING MET ZIJN MOEDER IN BETHANIË

-JABES VERANDERT ZIJN NAAM IN MARGZIAM-

-Maria in Zeffirelli's "Jezus van Nazareth" (1977)-

198.1

Maria Valtorta:

'Over de schaduwrijke weg die de Olijfberg met Bethanië verbindt – en je zou kunnen zeggen dat de berg met zijn groene hellingen helemaal tot aan het platteland van Bethanië reikt – lopen Jezus en Zijn volgelingen snel naar het dorp van Lazarus toe. En Hij is nog niet binnen, of Hij wordt herkend. 

Vrijwillige koeriers rennen alle kanten op om Zijn komst aan te kondigen. Lazarus en [zijn rentmeester] Maximinus stormen dus aan de ene kant, Isaak met Timon en bediende Jozef aan de andere kant, op Hem toe, en Martha komt als derde met Marcella, die haar sluier optilt om zich voorover te buigen en Jezus' mantel te kussen. Direct na hen komen Maria van Alfeüs en Maria Salome, die de Meester eerbiedig groeten en vervolgens hun kinderen omhelzen.

En terwijl de kleine Jabes, nog steeds Jezus' hand vasthoudend, heen en weer geslingerd door al die onstuimige aankomsten, vol verbazing toekijkt, en Johannes van Endor, die zich een vreemde voelt, zich terugtrekt achter de groep, zie, daar komt de Moeder naar voren op het pad dat naar Simons huis leidt.

Jezus laat Jabes' hand los en duwt Zijn vrienden zachtjes opzij om zich naar haar toe te haasten. De vertrouwde woorden doorboren de lucht en klinken als een liefdessolo boven het gemompel van de menigte uit: "Zoon!", "Moeder!"



Ze kussen elkaar,

en in Maria's kus ligt de angst van iemand die zo lang heeft gevreesd en nu, terwijl de angst die haar had vastgehouden wegsmelt, de vermoeidheid van de geleverde inspanning voelt, de volle omvang van het gevaar dat Hij heeft gelopen inschat... 

Jezus streelt haar, Hij die begrijpt, en zegt: "Behalve Mijn eigen engel, had Ik de jouwe, Moeder, die over Mij waakte. Er kon Mij niets ergs overkomen!"

"Geprezen zij de Heer. Maar ik heb zoveel geleden!"

"Ik had sneller willen komen, maar Ik moest een andere weg nemen om U te gehoorzamen. En dat was maar goed ook, want Uw bevel, Mijn Moeder, is, zoals altijd, tot iets goeds uitgegroeid."

"Uw gehoorzaamheid, Zoon!"

"Uw wijze bevel, Moeder..."



Ze glimlachen naar elkaar als twee geliefden.

Maar is het mogelijk dat deze Vrouw de Moeder van deze Man is?

Waar is het leeftijdsverschil van zestien jaar?

De frisheid en gratie van haar gezicht en maagdelijke lichaam

maken Maria tot de zus van haar Zoon,

die in de volheid van zijn prachtige mannelijkheid verkeert.


"Vraag je Mij niet waardoor het tot iets goeds is uitgegroeid?"

vraagt Jezus, nog steeds glimlachend.

"Ik weet dat mijn Jezus niets voor mij achterhoudt."

"Lieve Moeder!"


Hij kust haar opnieuw...

De menigte staat een paar meter verderop en lijkt het tafereel niet te zien.

Maar ik wed dat geen enkel oog, van al die ogen die ergens anders heen lijken te kijken,

niet naar het lieflijke tafereel gluurt.'


23 juni 1945

Reacties

Populaire posts van deze blog

Jezus gaat naar Samaria - 2e jaar begint - nu Redder (meer dan Leermeester) - Barmhartigheid uitbreiden!

en Zijn volk ontving Hem niet...

zie het Lam van God !