volkstelling maakte dat profetie vervuld werd
207.8
Maria Valtorta:
'"Maar de volgende dag? En nog daarna?" vragen velen, ook de twee Maria's.
"De volgende dag? O! Heel eenvoudig! Ik was de moeder die haar baby melk gaf en hem wast en inbakerde zoals alle moeders doen. Ik warmde water uit de beek op het vuur dat buiten brandde, zodat de rook niet twee kleine blauwe oogjes zou doen huilen, en daarna waste ik in de meest beschutte hoek, in een oude teil, mijn schepseltje en wikkelde het in schone doeken. En bij de beek ging ik de luiers wassen en in de zon hangen... en toen, vreugde boven vreugde, legde ik Jezus aan mijn borst, en Hij zoog, en werd steeds roziger en blijer...
De eerste dag, op het heetste uur, ging ik buiten zitten om Hem goed te kunnen zien. Hier filterde het licht, het drong niet binnen, en het licht en de vlam gaven bizarre aspecten aan de dingen. Ik ging naar buiten, in de zon... en ik keek naar het Mensgeworden Woord. De Moeder leerde toen haar Zoon kennen, en de Dienaresse van God haar Heer. En ik was vrouw en aanbidster (tegelijk)...
Toen Anna's huis...
de dagen in Je wiegje, Je eerste stapjes, Je eerste woordje...
Maar dat was later, op zijn tijd...
En niets, niets was gelijk aan het uur van Je geboorte...
Pas door terug te keren naar God zal ik die volheid terugvinden..."
"Maar... zo op het laatste moment [van je zwangerschap] vertrekken! Hoe onvoorzichtig! Waarom niet gewacht? Het Decreet voorzag in een verlengde periode voor uitzonderlijke gevallen, zoals geboorten of ziekten. Alfeüs zei dat..." zegt Maria van Alfeüs.
"Wachten? O nee! Die avond, toen Jozef het nieuws bracht, sprongen jij en ik, Zoon, op van vreugde. Dat was de oproep... want hier, hier alleen zou Jij geboren worden, zoals de Profeten hadden gezegd, en dat plotselinge Besluit was als een barmhartige Hemel die bij Jozef ook de herinnering aan zijn achterdocht uitwiste. Dat was waar ik op wachtte, voor Jou, voor hem, voor de Joodse wereld en voor de toekomstige wereld, tot het einde der tijden. Het was voorzegd [Micha 5:1-2]. En zoals het voorzegd was, gebeurde het. Wachten! Kan een bruid haar huwelijksdroom in de wacht zetten? Waarom wachten?"
"Maar... voor alles wat er kon gebeuren!..." zegt Maria van Alfeüs opnieuw.
"Ik had geen angst. Ik rustte in God."
"Maar wist je dat alles zo zou aflopen?"
"Niemand had het me verteld, en ik heb er helemaal niet over nagedacht, zozeer zelfs dat ik Jozef geruststelde en hem en jou liet twijfelen of er wel nog tijd was voor de geboorte. Maar ik wist, ik wíst dit, dat op het Feest der Lichtjes het Licht van de wereld zou geboren worden."
"Maar jij dan, moeder, waarom ben jij niet met Maria meegegaan? En waarom heeft vader daar niet aan gedacht? Jullie hadden ook hierheen moeten komen! Zijn jullie niet allemaal meegekomen?" vraagt Judas Thaddeus streng.
"Je vader had besloten om pas na de Encenie/Chanoeka te vertrekken, en zei dat aan zijn broer. Maar Jozef wilde niet wachten."
"Maar jij had toch..." begint Thaddeus opnieuw.
"Maak haar geen verwijten, Judas. Wij waren het beiden eens dat het juist was het Mysterie van deze geboorte versluierd te houden."
"Maar wist Jozef dat het met zulke tekenen zou gebeuren? Als jij het niet wist, kon hij dat dan weten?"
"Wij wisten niets, behalve dat Hij op het punt stond geboren te worden."
"En dus..."
"En dus leidde de Goddelijke Wijsheid ons zo, zoals het hoorde. De geboorte van Jezus, zijn aanwezigheid in de wereld, moest verstoken blijven van al het wonderbaarlijke dat Satan zou hebben opgehitst... En jullie zien de huidige haat van Bethlehem jegens de Messias, die een gevolg is van Christus' eerste openbaring. Demonische haat gebruikte de openbaring om bloed te vergieten, en om haat te verspreiden door het vergoten bloed."'
Reacties
Een reactie posten