Doras eist geld voor draagbaar, verwenst Jezus
109.12
Maria Valtorta:
'Als ze op de drempel staan, komt Doras eraan.
Jona heeft een angstaanval, en beschermt zijn gezicht.
Maar Jezus legt een hand op zijn hoofd en gaat naast hem staan, strenger dan een rechter.
De treurige stoet loopt naar de rustieke binnenplaats en neemt het pad van de boomgaard.
"Dat bed is van mij! Ik heb U de dienaar verkocht, niet het bed."
Zonder iets te zeggen gooit Jezus de beurs voor zijn voeten.
Doras pakt ze op en maakt haar leeg.
"Veertig denariën en vijf didrachmen. Dat is niet genoeg!"
Jezus kijkt naar de hebzuchtige en weerzinwekkende kwelduivel
- en het is onmogelijk om zijn uitdrukking te beschrijven -
en antwoordt niet.
"Zeg me dan tenminste dat U het anathema intrekt!"
Jezus slaat hem opnieuw neer met een blik, en een korte zin:
"Ik vertrouw u toe aan de God van de Sinaï!"
En Hij loopt rechtop naast de eenvoudige draagbaar
die zorgvuldig door Petrus en Andreas wordt gedragen.
Doras, die ziet dat alles zinloos is, dat de veroordeling zeker is, roept uit:
"We zullen elkaar weerzien, Jezus! Oh! Ik zal U weer tussen mijn klauwen krijgen!
Ik zal oorlog tot de dood tegen U voeren. Neem dat stukje man. Ik heb hem niet meer nodig.
Het bespaart mij de begrafenis! Ga, ga, verdomde Satan!
Maar Ik zal het hele Sanhedrin tegen u opzetten.
Satan! Satan!"
Jezus lijkt niet te luisteren.
De discipelen zijn ontsteld.'
Reacties
Een reactie posten