gesluierde in regenbui op het erf
124.2
Maria Valtorta:
'"Wat denk je, jij die expert bent op het gebied van het weer: zal dit lang zo blijven?"
vraagt Iskariot, die sinds een paar dagen helemaal veranderd is, aan Petrus.
"Dat zal ik je meteen vertellen. Ik word astroloog, wacht!" zegt Petrus.
En hij loopt naar de deur, doet die een stukje verder open, steekt zijn hoofd en hand naar buiten.
Dan voorspelt hij: "Weinig wind, en uit het zuiden. Hitte en mist... Uhm! Er is weinig om..."
Peter valt stil, komt dan langzaam terug,
zet de deur weer op een kier en kijkt naar buiten.
"Wat is er?" vragen er drie of vier.
Maar Petrus maakt een gebaar met zijn hand dat ze moeten zwijgen.
Hij kijkt.
Dan fluistert hij: "Daar is die vrouw! Ze dronk wat water uit de put
en raapte een bundel brandhout op die op de binnenplaats was achtergelaten.
Het is helemaal nat. Dat brandt beslist niet... Ze gaat weg... Ik ga haar achterna. Ik wil zien..."
En Petrus gaat voorzichtig naar buiten.
"Maar waar verblijft zij toch, als ze altijd hier in de buurt is?" vraagt Thomas.
"En hier, bij dit weer!" zegt Matteüs.
"Ze gaat zeker naar het dorp, want eergisteren heeft ze daar ook brood gekocht," zegt Bartolomeüs.
"Ze heeft een groot doorzettingsvermogen om zo gesluierd te blijven!" merkt Jacobus van Alfeüs op.
"Of een goede reden!" besluit Thomas.
"Maar is dat wel waar, wat die Judeeër gisteren zei?" vraagt Johannes.
"Die zijn altijd zo vals!"
En Jezus blijft de hele tijd stil, alsof Hij doof is.
Iedereen kijkt naar Hem, ervan overtuigd dat Hij het weet.
Maar Hij werkt met een scherp mes rond een zacht stuk hout,
dat langzaam verandert in een handige vork om groenten uit het kokende water te halen.
En als Hij klaar is, biedt Hij zijn werk aan Thomas aan,
die zich volledig aan het koken heeft gewijd.
"Jij bent werkelijk knap, Meester. Maar...
vertel Je ons nu wie zij is?"'
Reacties
Een reactie posten