Johanna in boot aan voeten van Jezus

CLVIII

AAN HET MEER VAN GENEZARETH

MET JOHANNA VAN CHUSAS

158.1

Maria Valtorta:

'Jezus bevindt zich op het meer, in de boot van Petrus, achter twee andere boten: de ene is de typische tweede vissersboot, de tweelingboot van Petrus; de andere, een slank, rijke plezierboot. Het is de boot van Johanna van Chusas. Maar de eigenaresse ervan zit niet in haar boot. Zij ligt aan de voeten van Jezus, in de boerse boot van Petrus.

Ik zou zeggen dat het toeval hen bijeenbracht, ergens op de met bloemen gevulde oever van Genezareth, prachtig in deze eerste verschijning van de Palestijnse lente, die haar wolken van bloeiende amandelbomen verspreidt en parels van toekomstige bloesem plaatst op de peren- en appel, granaatappel- en kweepeerbomen, alle, alle bomen, het rijkst en het zachtst, in bloei en fruit.

Terwijl de boot in de zon langs de oever scheert, komen de miljoenen knoppen die op de takken zwellen al tevoorschijn, wachtend om te bloeien, terwijl de bloemblaadjes van de vroege amandelbomen door de kalme lucht fladderen, tot ze op de heldere golven neerstrijken.

De oevers zijn, te midden van het jonge gras dat lijkt op zijde van vrolijk groen, bezaaid met de gouden oogjes van de boterbloemen, de stralende sterren van de madeliefjes, en daar vlakbij, stijf op hun stengels als kleine gekroonde koninginnen, glimlachen de dunne, blauwe vergeet-me-nietjes lichtjes, kalm als kinderlijke irissen, zo zacht, en ze lijken 'ja! ja!' te zeggen tegen de zon, tegen het meer, tegen hun zusterkruiden, die vrolijk bloeien en opbloeien onder de blauwe ogen van hun Heer.

Aan het begin van de lente heeft het meer nog niet die weelde die het in de komende maanden tot een triomf zal maken, het heeft nog niet die weelderige, ik zou zeggen sensuele, pracht van de duizenden en duizenden stijve of flexibele rozenstruiken, die pollen vormen in de tuinen of sluiers op de muren, de duizenden en duizenden tuilen van bremstruiken en acacia's, duizenden en duizenden rijen bloeiende tuberozen, de duizenden en duizenden wassen sterren van citrusvruchten, heel deze mengeling van kleuren, van heftige, zachte, bedwelmende geuren, die een kader scheppen en de menselijke manie naar genot aanwakkeren, manie die ook deze zo zuivere hoek van de aarde, het meer van Tiberias, ontheiligt, de plek die van eeuwigheid is uitgekozen om het toneel te zijn van de meeste wonderen van onze Heer Jezus.'

8 mei 1945