Petrus wast voetjes van Jabes liefdevol


192.4

Maria Valtorta:

'"Kom, Jabes! Dit water is goed voor vermoeide voetjes. Kom, ik zal ze voor je wassen. Daarna zul je beter lopen. O! Wat hebben deze touwen je pijn gedaan! Je mag niet meer lopen. Ik draag je in mijn armen tot we Engannim bereiken. Daar zal ik een sandalenmaker vinden en een paar nieuwe sandalen voor je kopen."

En Petrus wast en droogt de voetjes die al lang niet meer zo liefdevol verzorgd zijn.

Het kind kijkt hem aarzelend aan, maar buigt zich dan over de man heen die zijn sandalen opnieuw knoopt en slaat zijn magere armpjes om hem heen, terwijl hij zegt: "Wat ben je goed!" en hij kust zijn grijzende haar.

Petrus is ontroerd. Hij gaat op de grond zitten, daar in al die nattigheid, waar hij is, en neemt het kind op zijn schoot en zegt tegen hem: "Noem me dan 'vader'..."

Het tafereeltje is lief.

Jezus komt met de anderen dichterbij.



Maar eerst nog vragen de twee hooghartigen van eerder,

die er nieuwsgierig bij hadden gestaan: "Maar is hij niet je vader?"

"Hij is vader en moeder voor mij," zegt Jabes vol vertrouwen.

"Ja, lieverd! Je hebt het goed gezegd: vader en moeder. En, mijn beste heertjes, ik verzeker jullie dat hij niet slecht gekleed naar de ceremonie zal gaan. Hij zal ook gekleed zijn als een koning: rood als vuur, en met een gordel zo groen als gras, en een talliet zo wit als sneeuw.."


Hoewel de combinatie niet harmonieus is,

verbaast het de twee ijdeltuiten toch en jaagt hen weg.



"Wat doe jij, Simon, in de regen?"

vraagt Jezus met een glimlach.


"Regen? Ah! ja. Ik besef het nu, nat... Wat moet ik doen? Ik wordt weer een lammetje met onschuld in mijn hart. Ah! Meester! Meester! Goed, laten we gaan. Maar Je moet mij laten begaan met dit kleintje. Daarna zal ik hem afstaan. Maar zolang hij geen echte Israëliet is, is hij van mij."

"Jazeker! En jij zult altijd zijn beschermer zijn, als een oude vader. Goed? Laten we gaan, zodat we tegen de avond in Engannim kunnen zijn zonder dat het kind te hard moet rennen."

"Ik draag hem wel. Mijn netten wegen meer. Hij kan niet lopen op deze twee gebroken zolen. Kom!"


En met zijn petekind in zijn armen hervat Petrus vrolijk zijn reis, nu steeds schaduwrijker door de bosjes met verschillende fruitbomen, in een glooiende klim van heuvels, vanwaar je prachtig uitkijkt over de vruchtbare vlakte van Esdrelon.'




17 juni 1945

Reacties

Populaire posts van deze blog

Jezus gaat naar Samaria - 2e jaar begint - nu Redder (meer dan Leermeester) - Barmhartigheid uitbreiden!

en Zijn volk ontving Hem niet...

zie het Lam van God !