Jezus legt uit wie Jabes is
198.5
Maria Valtorta:
'"Ik zag Jozef van Arimathea, Lazarus.
Hij komt maandag hier, met een paar vrienden!"
"O! Dus je bent die dag van mij!"
"Ja. Hij komt om samen met ons te zijn,
maar ook om een ceremonie door te spreken die Jabes betreft.
Johannes, breng het kind naar het terras, hij zal zich vermaken!"
De altijd gehoorzame Johannes van Zebedeüs staat onmiddellijk op van zijn stoel,
en kort daarna zijn het getjilp en de kleine schopjes van het kind te horen op het terras rondom het huis.
"Het kind," legt Jezus uit aan Zijn moeder, aan Zijn vrienden en aan de vrouwen,
onder wie Martha, die is teruggesneld om geen moment van vreugde met de Meester te missen,
"is de kleinzoon van een landarbeider van Doras. Ik ben door Esdrelon gekomen..."
"Is het waar dat de velden een woestenij zijn en dat hij ze wil verkopen?"
"Ze zijn een woestenij. Ik weet niets van een verkoop.
Een boer van Jochanan er iets over verteld.
Maar ik weet niet of het zeker is."
"Als hij ze zou verkopen... zou ik ze graag kopen
om een toevluchtsoord voor U te hebben, zelfs te midden van dat slangennest."
"Ik denk niet dat het je zal lukken. Jochanan is bereid ze over te nemen."
"We zullen zien...
Maar ga verder met Je verhaal.
Wat voor soort landarbeiders zijn dat?
Hij heeft ze allemaal verdreven, die van vroeger..."
"Ja. Deze komen uit zijn land in Judea,
tenminste de oude man die familie is van het kind.
Het werd in het bos verborgen gehouden, als een wild dier,
zodat Doras hem niet zou zien...
en dat al sinds de winter..."
"O! Arm kind! Maar waarom?"
De vrouwen zijn allemaal ontroerd.
"Omdat zijn vader en moeder bedolven werden in de aardverschuiving bij Emmaüs.
Allemaal: vader, moeder, broertjes... Hij overleefde, omdat hij niet thuis was.
Ze brachten hem naar zijn oude grootvader.
Maar wat kon een boer van Doras doen?
Jij, Isaak, sprak over Mij als een redder,
zelfs in een geval als dit."
"Heb ik iets verkeerds gedaan, Heer?" vraagt Isaak nederig.
"Je hebt er goed aan gedaan! God wilde dit.
De oude man gaf het kind, dat net nu ook volwassen wordt, aan Mij!"
"O! Arm kind! Zo klein nog, op twaalfjarige leeftijd?!
Mijn Judas was bijna twee keer zo groot op die leeftijd...
En Jezus? Wat een bloem was dat!"
zegt Maria van Alfeüs.
En Salome:
"Zelfs mijn zonen waren veel sterker!"
Martha mompelt:
"Hij is echt heel klein! Ik dacht dat hij nog geen tien was."
"Wel! Hij leed honger! En moet al honger hebben gehad sinds zijn geboorte.
En... wat moest die oude man hem dan geven, als ze daar allemaal sterven van de honger?"
zegt Petrus.
"Ja, hij heeft veel geleden.
Maar hij is erg goed en intelligent.
Ik heb hem meegenomen om de oude man en het kind te troosten."'
Reacties
Een reactie posten