niet de priester, maar Símeon 2
32.8
Jezus zegt:
'Simeon had deze ‘goede wil’.
Het leven had hem geen problemen en beproevingen bespaard.
Maar hij had zijn goede wil niet verloren.
De jaren en gebeurtenissen
hadden zijn geloof in de Heer, in Zijn Beloften, niet aangetast of geschokt.
en hadden zijn goede wil om God steeds meer waardig te zijn, niet uitgeput.
En voordat de ogen van de trouwe dienaar zich in het zonlicht sloten,
wachtend om weer open te gaan voor de Zon van God schijnend vanuit de hemelen,
geopend voor Mijn Hemelvaart na het Martelaarschap,
stuurde God hem de Straal van de Geest
die hem naar de Tempel zou leiden,
om er het Licht te zien
in de wereld gekomen.
‘Bewogen door de Heilige Geest,’ zegt het Evangelie.
Oh! wisten de mensen maar wat 'n Perfecte Vriend de Heilige Geest is,
wat een Gids, wat een Leermeester!
Als ze Hem zouden beminnen en Hem zouden inroepen,
deze Liefde van de Heilige Drie-eenheid,
dit Licht van het licht,
dit Vuur van vuur,
deze Intelligentie,
deze Wijsheid!
Hoeveel te meer...
zouden zij weten...
wat er nodig is om te weten!
Zie je, Maria, zie je, kinderen...
Simeon wachtte een lang leven om ‘het Licht te zien’.
Om Gods Belofte vervuld te weten.
Maar hij twijfelde nooit.
Nooit zei hij tot zichzelf: ‘Het is nutteloos voor mij
om te volharden in hopen en bidden.’
Hij hield vol.
En hij kreeg het voor elkaar om te ‘zien’
wat de priester en het Sanhedrin niet zagen
vol van hoogmoed en onbegrijpelijkheid:
de Zoon van God,
de Messias,
de Verlosser
in dat kindervlees
dat hem warmte en een glimlach gaf.
Hij kreeg de Glimlach van God,
de eerste beloning voor zijn eerlijke en vrome leven,
via Mijn Kinderlipjes.'
Reacties
Een reactie posten