het onkruid onder de tarwe 1
ONDERWEG NAAR KAFARNAÜM
181.3
Maria Valtorta:
'Maar de mensen verdringen zich al in de kleine tuin van Elia's huis, en eisen het woord van de Meester. En hoewel Jezus daar niet veel zin in heeft, bedroefd als Hij is over de gevangenneming van de Doper en de manier waarop die plaatsvond, geeft Hij toch toe en begint te spreken in de schaduw van de bomen.
"Nog steeds in deze prachtige tijd van het graan dat aren draagt...
wil Ik jullie een gelijkenis voorleggen, ontleend aan het graan.
Luister!
Het Koninkrijk der Hemelen...
is als een man die goed zaad zaaide op zijn akker.
Maar terwijl de man en zijn dienaren sliepen, kwam er een vijand
die dolikzaad strooide in de voren en vervolgens wegging.
Aanvankelijk merkte niemand iets.
De winter kwam met regen en vorst,
het einde van Tebeth kwam en het graan ontkiemde.
Een teer groen van kleine blaadjes die net ontkiemd waren.
Ze leken allemaal hetzelfde in hun onschuldige kindertijd.
Sjebat kwam en toen Adar, en de planten vormden zich en toen de korenaren.
Toen bleek dat het groene graan niet alleen uit tarwe bestond, maar ook uit onkruid,
dat met zijn dunne, taaie draden goed verstrengeld zat met de tarwehalmen.
De dienaren van de heer gingen naar zijn huis
en zeiden: "Heer, wat voor zaad hebt u gezaaid?
Was het niet uitverkoren zaad, zonder enig ander zaad dan tarwe?"
"Natuurlijk!
Ik heb de korrels toch op dezelfde manier uitgekozen.
En ik zou het hebben gezien, als er andere zaden waren geweest."
"En hoe is er dan zoveel onkruid tussen uw tarwe gegroeid?"
De heer dacht na, en zei toen:
"Een vijand van mij heeft dit gedaan, om mij kwaad te doen."
De dienaren vroegen toen:
"Wilt u dat we tussen de voren gaan
en geduldig de tarwearen van het onkruid bevrijden en het eruit trekken?
Geef het bevel en wij zullen het doen!"
Maar de meester antwoordde:
"Neen. Daarmee zou je ook de tarwe kunnen uitrukken
en vrijwel zeker de nog tere aren beschadigen.
Laat ze allebei bij elkaar blijven tot de oogst.
Dan zal ik tegen de maaiers zeggen:
'Maai alles samen.
Voordat je de schoven samenbindt,
nu de droogte het onkruid broos heeft gemaakt,
terwijl de dicht opeengepakte aren sterker en harder zijn,
selecteer je het onkruid uit de tarwe en maakt er aparte bundels van.
Die zul je dan verbranden en het zal meststof voor de grond vormen.
Terwijl je het goede graan naar de graanschuren brengt,
en dat zal dienen als uitstekend brood tot spot van de vijand,
die er alleen maar mee gewonnen zal hebben
verachtelijk te zijn voor God
met zijn afgunst.'
Bedenk nu eens hoe vaak en hoe talrijk de Vijand in jullie harten zaait.
En begrijp hoe noodzakelijk het is om waakzaam te zijn, met geduld en standvastigheid,
om ervoor te zorgen dat er weinig onkruid vermengd wordt met de gekozen tarwe.
Het lot van het onkruid is om te branden.
Willen jullie branden, of burgers van het Koninkrijk worden?
Je zegt dat je burgers van het Koninkrijk wilt zijn.
Nou, weet het te zijn.
De goede God geeft jullie het Woord.
De Vijand waakt erover om het schadelijk te maken,
want tarwemeel gemengd met dolikmeel geeft bitter en schadelijk brood aan de buik.
Weet met goede wil, als dolik in je ziel is, dat je moet verkiezen om het weg te gooien,
om God niet onwaardig te zijn.
Ga, kinderen.
Vrede zij met jullie."'
Reacties
Een reactie posten