poëma van de god-mens

126.5 Jezus zegt: "En luister nu, jullie vrouwen, stille en ongestrafte moordenaars van zoveel levens. Het is ook dodelijk om een ​​vrucht die in de schoot groeit los te maken omdat het een schuldig zaadje is, of omdat het een ongewenste kiem is, een nutteloos gewicht op je heupen en op je rijkdom. Er is maar 1 manier om die last te vermijden: door kuis te blijven. Meng moord niet met lust, geweld niet met ongehoorzaamheid. En geloof niet dat God niet ziet, omdat de mens niet ziet. God ziet alles en onthoudt alles. Onthouden jullie dat ook." 10 maart 1945

126.3 Jezus zegt: "De mens is daarom Gods lievelingsschepsel. Ook al is hij nu schuldig, hij is Hem nog steeds het meest dierbare. En dit wordt getuigd door de zending van Zijn eigen Woord, geen engel, geen aartsengel, geen cherubijn, geen serafijn, maar... Zijn Woord, bekleed met menselijk vlees, om de mens te redden. Hij vond deze bekleding niet onwaardig om Diegene vatbaar te maken voor lijden en verzoening, die doordat Hij een zeer zuivere Geest was zoals Hij, niet had kunnen lijden en verzoening doen voor de zonde van de mens. De Vader vertelde mij: 'Jij zult een mens zijn: de Mens. Ik had er één gemaakt, volmaakt, net als alles wat Ik maak. Een zoet leven, een zeer zoete slaap/ontslapen, een gezegend ontwaken, een gezegend eeuwig verblijf in Mijn hemels paradijs waren voor hem bestemd. Maar, Jij weet dat, datgene wat verontreinigd is, kan het Paradijs niet binnengaan, omdat Ik-Wij, de ene en drie-enige God, daarin onze Troon hebben. En voor deze Troon kan alleen heilighe...

126.2 Jezus zegt: "Wat is de mens? De mens is het soevereine schepsel dat God schiep om koning te zijn in de schepping, geschapen naar Zijn beeld en gelijkenis, hem de gelijkenis gevend overeenkomstig de geest, en het beeld door dit perfecte beeld te tekenen/trekken uit Zijn perfecte gedachte. Kijk naar de lucht, de aarde en het water. Zien jullie een dier of plant die, hoe mooi ook, net zo mooi is als de mens? Het dier rent, eet, drinkt, slaapt, plant zich voort, werkt, zingt, vliegt, kruipt, klimt. Maar het kan niet praten. De mens kan ook rennen en springen, en is bij het springen zo licht dat hij vogels imiteert;  hij kan zwemmen, en als hij zwemt is hij zo snel dat hij wel een vis lijkt; hij kan kruipen en ziet eruit als een reptiel; hij kan klimmen en ziet eruit als een aap; Hij kan zingen en lijkt op een vogel. Het kan genereren en reproduceren. Maar... hij kan ook praten. En zeg niet: 'Elk dier heeft zijn eigen taal.' Ja. De een loeit, de ander blaft, de ander bal...

126.2 Jezus zegt: "Bij het meten van een fout/schuld moet men rekening houden met de omstandigheden die aan haar voorafgaan, haar voorbereiden, haar rechtvaardigen/verontschuldigen en die haar verklaren. 'Wie heb ik gedood? Wat heb ik gedood? Waar heb ik gedood? Met welke middelen heb ik gedood? Waarom heb ik gedood? Hoe gedood? Wanneer heb ik gedood?'... dat is wat hij die gedood heeft zich moet afvragen, voordat hij zich aan God presenteert om vergiffenis te vragen. 'Wie heb ik gedood?'... Een mens. Ik zeg: een mens. Ik overweeg niet en houd er geen rekening mee of die rijk of arm is, vrij is of een slaaf. Voor Mij bestaan ​​er geen slaven of machtigen. Er zijn slechts mensen geschapen door één Enige, en daarom allen gelijk. Sterker nog, voor de majesteit van God is zelfs de machtigste vorst op aarde niets dan stof. En in Zijn ogen, en in Mijn ogen, is er maar één slavernij: die van de zonde en dus/m.a.w. onder Satan. De Oude Wet maakt onderscheid tussen vrije...

CXXVI TOESPRAKEN VAN AQUA SPECIOSA: GIJ ZULT NIET DODEN -DOOD VAN DORAS- 126.1 Jezus zegt: "Gij zult niet doden!" is er gezegd. Tot welke van de twee groepen Geboden behoort dit? "Tot de tweede," zeggen jullie? Weet je dat zeker? Ik vraag het jullie nogmaals: is het een zonde die God beledigt, of het slachtoffer? Zeggen jullie: "Het slachtoffer"? En weet je dat zeker? En Ik vraag het je nog een keer: is er alleen maar de zonde van moord? Begaan jullie alleen die ene zonde, als je doodt? "Alleen die ene," zeggen jullie? Is er niemand die twijfelt? Zeg jullie antwoorden hardop. Laat één iemand voor jullie allen spreken. Ik wacht." En Jezus buigt zich voorover om een ​​klein meisje te liefkozen dat dichtbij Hem is gekomen en Hem in extase aankijkt. Ze vergeet zelfs om op de appel te knabbelen die haar moeder haar gaf om haar stil te houden. Een indrukwekkende oude man staat op en zegt: "Luister, Meester. Ik ben een oude overste van de syna...

-exvoto's en achtergelaten krukken in Jasna Góra (Polen)- 125.5 Maria Valtorta: '"Nu maak Ik hem wakker, met een kus..." en Jezus kust het kind op zijn bruine haar, tot het met een glimlach wakker wordt. "Hoe heet jij?" "Johannes." "Luister eens, Johannes. Wil jij wandelen? Loop naar je moeder en zeg: 'De Messias zegent jou voor je geloof!' "Ja! Ja!"... en het kleintje klapt in zijn handen en vraagt ​​dan: "Laat U mij lopen? Over de weilanden? Niet langer meer die lelijke plank? Geen dokters meer die me pijn doen?..." "Niet meer, nooit meer!" "Oh! Wat hou ik van U!" En hij slaat zijn armpjes om Jezus' nek en kust hem. En om Hem nog beter te kussen, springt hij op zijn knieën op Jezus' knieën en een regen van onschuldige kussen valt op Jezus' voorhoofd, op Zijn ogen, op Zijn wangen. Het kind beseft in zijn vreugde niet eens dat het, hij die tot dan toe gebroken was, kon bewegen! Maar d...

125.4 Jezus zegt: "Je zal zeggen: 'Wat als wij dan weer in zonde vervallen?' Maar wat dacht je van een kind dat, nadat het gevallen is, geen stap meer wil verzetten om te voorkomen dat het opnieuw valt?... Dat het een domoor is. Dat het zich niet hoeft te  schamen voor zijn onzekere stap, want die hadden wij allemaal toen we klein waren. En dat betekende niet dat onze Vader ons niet liefhad.  Wie herinnert zich niet hoe onze valpartijen een regen van moederlijke kussen en vaderlijke liefkozingen over ons uitstortten? De liefste Vader in de hemel doet hetzelfde. Hij buigt zich over zijn kleine kind dat op de grond ligt te huilen en zegt: 'Huil niet. Ik til je op. De volgende keer zul je voorzichtiger zijn. Kom nu in Mijn armen! Daar zullen al je pijntjes verdwijnen en daarna zul je versterkt, genezen en gelukkig weer teruggaan'... Dát zegt onze Vader in de hemel. Dit vertel Ik je! Als jullie vertrouwen/geloof in de Vader zouden hebben, zou alles je lukken. Een vert...

125.3 Jezus zegt: "Maar, luister goed, Ik heb gezegd: 'Verricht eerlijk werk.' Jullie weten dat onze Wet liefde voor de naaste gebiedt. Eerlijkheid in het werk is onderdeel van de liefde voor de naaste. Een eerlijk man in zijn werk steelt niet in zijn handel, ontneemt de arbeider zijn loon niet, maakt geen misbruik van hem op een schuldige manier, herinnert zich dat de dienaar en de arbeider één vlees en één ziel zijn, gelijk aan hem, en behandelt hen niet als levenloze stukken steen, die men met voeten en ijzer mag breken en slaan. Wie dat niet doet, heeft zijn naaste niet lief. en zondigt daarom in de ogen van God. Vervloekt is zijn winst, zelfs als hij er een offer voor de Tempel uit haalt. Oh! Wat een leugenachtig offer! En hoe durft hij het aan om het aan de voet van het altaar te leggen, wanneer het druipt van de tranen en het bloed van de uitgebuite ondergeschikte, of de naam 'diefstal' draagt, d.w.z. verraad jegens je naaste, want een dief is een verrader v...

125.2 Jezus zegt: "Er wordt gezegd: 'Verricht eerlijk werk en wijd de zevende dag aan de Heer en aan uw geest.' Dit wordt gezegd met het Gebod van de Sabbatrust. De mens is niet groter dan God. En toch schiep God Zijn Creatie in zes dagen en rustte op de zevende. Hoezo permitteert de mens zich dan ​​om de Vader niet te imiteren, en om Zijn Gebod niet te gehoorzamen? Is het een dom Gebod? Neen. Voorwaar het is een heilzaam Gebod! Zowel in de orde van het vlees, als in die van de moraal, en van de geest. Het vermoeide lichaam heeft rust nodig, net als dat van elk ander geschapen wezen. De os rust zacht, die op het veld wordt gebruikt, en we laten hem rusten om hem niet te verliezen, de ezel die ons draagt, het schaap dat ons lammeren en melk geeft. De aarde van het veld rust zacht, en we laten het rusten, zodat de boom/plant zich in de maanden dat er geen zaden zijn, kan voeden en verzadigd raken met de zouten die uit de lucht op hem neerregenen of die uit de grond komen. De...

CXXV TOESPRAKEN VAN AQUA SPECIOSA: HEILIG STEEDS DE DAG DES HEREN -HET KIND MET DE GEBROKEN BENEN- 125.1 Maria Valtorta: Het minder verschrikkelijke weer, hoewel het nog steeds regent, biedt mensen de mogelijkheid om naar de Meester te komen. Jezus luistert even naar twee of drie van hen, die Hem iets bijzonders te vertellen hebben. Zij gaan dan wat stiller terug naar hun plaats. Ook zegent Hij een kleine jongen wiens benen ernstig gebroken zijn en die geen enkele dokter wil behandelen, zeggende: "Het heeft geen enkele zin. Ze zijn bovenaan gebroken, vlakbij het heupgewricht." De moeder vertelt dit in tranen en legt uit: "Hij rende met zijn zusje langs de weg naar het dorp. Een Herodiaan kwam in zijn strijdwagen galopperend aanrijden en vertrapte hem onder zijn strijdwagen. Ik dacht dat hij dood was. Maar het is nog erger. U ziet het. Ik laat hem op deze plank liggen omdat... er niets anders te doen is. En hij lijdt, hij lijdt, omdat het bot door zijn vlees steekt. Maar ...

124.5 Maria Valtorta: '"En nu een bevel aan iedereen: ga onder geen beding naar de grote kamer. Wij regelen alles morgen wel. Raak gewend aan het doen van het goede, om het goede zelf, zonder nieuwsgierigheid of de wens om verstrooiing te hebben, of wat dan ook. Zien jullie? Je vond het jammer dat er vandaag niets nuttigs gedaan zou worden. Wij hebben onze naaste liefgehad. En wat voor beters hadden we kunnen doen? Als zij ongelukkig is, en dat is zeker het geval, kan onze hulp haar dan niet veel meer troost, warmte en bescherming bieden dan het weinige voedsel, de povere kleding en het solide dak dat we haar hebben gegeven? En als zij schuldig is, een zondares, een schepsel dat God zoekt... zal onze liefde dan niet de mooiste les zijn, het krachtigste woord, de duidelijkste richtingaanwijzer om haar op het pad naar God te brengen?" Petrus komt stilletjes binnen en luistert naar zijn Meester. "Zien jullie, vrienden... Israël heeft vele meesters, en ze praten en prate...

124.4 Maria Valtorta: 'Petrus komt weer binnen. "Maar, Meester! Die vrouw is gek! Weet Je waar zij verblijft? Bijna aan de oever van de rivier, in een houten hut onder een struik. Misschien werd die ooit gebruikt door een visser of houthakker... Wie weet! Ik zou nooit gedacht hebben dat er op zo'n vochtige plek, verscholen in een greppel, onder een wirwar van bramen... een arme vrouw zou kunnen wonen! En ik heb haar gevraagd: 'Spreek en wees eerlijk, ben jij melaats?' Ze heeft mij geantwoord, op fluistertoon: 'Nee.' 'Zweer het,' zei ik. En zij: 'Ik zweer het.' 'Kijk, als je wel bent en je zegt het niet, en je komt in de buurt van het huis en ik zie dat je onrein bent, dan zal ik je laten stenigen! Maar als je vervolgd wordt, als je een dievegge of een moordenares bent, en je verblijft hier ​​omdat je bang bent voor ons, vrees dan geen kwaad... Maar ga hier nu weg. Zie je dan niet dat je in het water ligt? Heb je honger? Lijd je kou? Je b...

124.3 Maria Valtorta: '"Wie is zij?... Een ziel. Voor Mij zijn jullie allemaal 'zielen'. Niets anders. Mannen, vrouwen, ouderen, kinderen: zielen, zielen, zielen. Witte zielen, de kkleuters, blauwe zielen, de kinderen, rozige zielen, de jongeren, gouden zielen, de rechtschapenen, pekzwarte zielen, de zondaars. Maar slechts zielen, alleen maar zielen. En Ik glimlach naar de witte zielen, omdat Ik dan naar de engelen lijk te glimlachen; en Ik rust tussen de roze en blauwe bloemen van goede adolescenten; en Ik verheug Me in de kostbare zielen van de rechtschapenen; en zwoeg, lijdend, om de zielen van zondaars kostbaar en prachtig te maken. De gezichten?... De lichamen?... Niets. Ik ken je en herken je aan jullie zielen." "En wat voor soort ziel heeft zij?" vraagt ​​Thomas. "Een minder nieuwsgierige ziel dan die van mijn vrienden. Want zij vorst niet na, zij vraagt niet, zij komt en gaat, zonder een woord of blik." "Ik dacht dat ze een bedrieg...

124.2 Maria Valtorta: '"Wat denk je, jij die expert bent op het gebied van het weer: zal dit lang zo blijven?" vraagt ​Iskariot, die sinds een paar dagen helemaal veranderd is, aan Petrus. "Dat zal ik je meteen vertellen. Ik word astroloog, wacht!" zegt Petrus. En hij loopt naar de deur, doet die een stukje verder open, steekt zijn hoofd en hand naar buiten. Dan voorspelt hij: "Weinig wind, en uit het zuiden. Hitte en mist... Uhm! Er is weinig om..." Peter valt stil, komt dan langzaam terug, zet de deur weer op een kier en kijkt naar buiten. "Wat is er?" vragen er drie of vier. Maar Petrus maakt een gebaar met zijn hand dat ze moeten zwijgen. Hij kijkt.  Dan fluistert hij: "Daar is die vrouw ! Ze dronk wat water uit de put en raapte een ​​bundel brandhout op die op de binnenplaats was achtergelaten. Het is helemaal nat. Dat brandt beslist niet... Ze gaat weg... Ik ga haar achterna. Ik wil zien..." En Petrus gaat voorzichtig naar bui...

CXXIV DE GELSLUIERDE WORDT IN HET AQUA SPECIOSA-HUIS GELOGEERD 124.1 Maria Valtorta: 'Het weer is zo verschrikkelijk dat er geen pelgrims zijn. Het regent pijpenstelen en het erf is veranderd in een lage vijver waarop dorre bladeren drijven, afkomstig van wie weet waar en meegevoerd door de wind die fluit en rammelt aan deuren en ramen. In de keuken is het somberder dan ooit, want om te voorkomen dat de regen naar binnen komt, moet men de deur slechts op een kier open houden, waardoor ze in de rook zitten, en huilen en hoesten, omdat de wind de rook naar beneden slaat. "Salomon had gelijk!", oordeelt Petrus. "Drie dingen verdrijven een man: een twistzieke vrouw... en die liet ik achter in Kapernaüm, om ruzie te maken met de andere schoonzonen... een schoorsteen die rookt en een lekkend dak.  En die twee hebben wij hier! Maar morgen ga ik de schoorsteen schoonmaken. Ik ga op het dak, en jij en jij en jij (Jakobus, Johannes en Andreas) gaan met mij mee. En met wat leie...

123.8 Maria Valtorta: 'De discipelen overleggen met elkaar. Vertellen of niet vertellen aan Jezus, die nog steeds bij de genezen zieken is? Wel zeggen. Zo is het beter. Ze bereiken hem, roepen hem erbij en vertellen het hem. Jezus glimlacht kalm en antwoordt: "Ik dank jullie voor de verdediging... maar wat kunnen jullie eraan doen? Iedereen geeft wat hij heeft." "Maar ze hebben wel gedeeltelijk gelijk. Ogen zitten in het hoofd om te zien, en velen zien. Ze is altijd buiten, als een hond. Ze schaadt Jou!" zeggen ze, op verschillende manieren. "Laat haar met rust. Zij zal niet de steen zijn die Mij op het hoofd zal raken. En als zij gered wordt... oh! dan is de vreugde daarover wel de pijn van een kritiek waard!" Het eindigt allemaal met dit zachte antwoord.' 4 maart 1945

-Noli Me tangere (A. Ivanov)- 123.7 Maria Valtorta: '"Kort gezegd: wat willen jullie?" vraagt ​​Jakobus van Alfeüs droogjes. "En wie ben jij?" "Ik ben Jakobus, de zoon van Alfeüs, en Alfeüs, de zoon van Jakob, en Jakob, de zoon van Mathan, en Mathan, de zoon van Eleazar. En als u wilt, zal ik u mijn hele afstamming geven, terug tot koning David, van wie ik afstam! En ik ben de neef van de Messias. Ik verzoek u daarom om met mij te praten, die van koninklijke afkomst ben en van de stam van Juda, als het uw hoogmoed afkeer inboezemt om praten met een eerlijke Israëliet, die God beter kent dan Gamaliël en Kajafas. Vooruit. Spreek!" "Uw Meester, en familielid, wordt gevolgd door prostituees! Die gesluierde is er één van. Ik zag haar gezien toen ze goud verkocht, en ik herkende haar: zij is de minnares die is weggevlucht uit het huis van Sjammai . Een schande voor hem." "Van wie? Van de rabbijn Sjammai ? Dan moet ze wel een oud karkas zijn! ...

-Samenzwering tegen Jezus (J. Tissot)- 123.6 Maria Valtorta: 'Een groepje mannen zit in een hoekje te kletsen; verdeeld over verschillende meningen, maken ze heftige gebaren en raken verhit. Sommigen betichten Jezus, anderen verdedigen Hem, weer anderen sporen deze en gene aan tot een rijper oordeel. Tenslotte kiezen de meest vurige, misschien omdat die met weinigen zijn vergeleken met de andere twee groepen, voor een middenweg. Ze lopen naar Petrus, die samen met Simon de nu nutteloze brancards wegdraagt van drie mensen die wonderbaarlijk zijn genezen. En ze vallen hem met geweld aan in de grote ruimte die is omgebouwd tot gastenverblijf voor pelgrims. Ze zeggen: 'Man uit Galilea, luister!' Petrus draait zich om en kijkt ze aan alsof het zeldzame diersoorten zijn. Hij spreekt niet, maar zijn gezicht spreekt boekdelen. Simon werpt alleen maar een blik op de vijf onverlaten en gaat dan weg, iedereen in de steek latend. Een van de vijf herneemt: "Ik ben Samuël, de schrij...